ورق های استیل ضد زنگمعمولاً از مقاومت در برابر خوردگی خوبی برخوردار هستند ، اما ممکن است در محیط های خاصی هم خوردگی کنند. موارد زیر برخی از عوامل محیطی رایج است که می تواند ایجاد کندورق های استیل ضد زنگبه خوردگی:
محیط کلرید: غلظت بالای یونهای کلرید (مانند آب دریا ، آب نمک ، کلرید آمونیوم و غیره) فولاد ضد زنگ را خراب کرده و گودال ، خوردگی بین دانه ای و غیره را تشکیل می دهد.
اسید قوی و محیط قلیایی قوی: غلظت بالای اسیدهای قوی (مانند اسید سولفوریک ، اسید هیدروکلریک) و قلیایی قوی (مانند هیدروکسید سدیم) فولاد ضد زنگ را خورد.
محیط با درجه حرارت بالا: در شرایط دمای بالا ، مقاومت در برابر خوردگی فولاد ضد زنگ ممکن است کاهش یابد ، به خصوص در محیط های درجه حرارت بالا با رطوبت یا مواد خورنده.
محیط حاوی کلر: گازهای حاوی کلر (مانند کلر ، کلرید هیدروژن و غیره) نیز ممکن است فولاد ضد زنگ را خورد.
محیط کمبود اکسیژن: در یک محیط کمبود اکسیژن ، مانند فضای محدود یا محیط زیر آب ، فولاد ضد زنگ فیلم محافظ منفعل خود را از دست می دهد و به راحتی خوردگی می کند.
گرد و غبار فلزی و آلاینده ها: گرد و غبار فلزی (مانند پودر آهن ، سیم فولادی و غیره) و سایر آلاینده ها ممکن است خوردگی موضعی را روی سطح فولاد ضد زنگ تشکیل دهند.
به منظور بهبود مقاومت در برابر خوردگیورق های استیل ضد زنگ، می توانید مواد فولادی ضد زنگ مناسب و تصفیه سطح را انتخاب کنید ، از قرار گرفتن در معرض محیط های خورنده جلوگیری کنید و نظافت و نگهداری منظم را انجام دهید. انتخاب خاص از مواد فولادی ضد زنگ مناسب و اقدامات محافظتی مربوطه باید بر اساس محیط استفاده واقعی باشد.
